شرح دعای افتتاح

این اثر، حاصل ده جلسۀ برجای مانده از فرمایشات حضرت علاّمه آیة اللَه العظمی حاج سید محمّد حسین حسینی طهرانی ـ قدّس اللَه سرّه ـ در شرح دعای شریف افتتاح است، که در شب‌های ماه مبارک رمضان در جمع رفقا و شاگردان سلوکی خویش، به شرح و تبیین اسرار و نکات عرفانی و توحیدی این دعای عالیة‌المضامین پرداخته بودند.
قسمتی از کتاب
  • از جمله ادعیۀ وارده در ماه مبارک رمضان دعای افتتاح می‌باشد، گرچه قرائت آن در سایر مناسبات نیز ممدوح و مناسب است.
  • دعای افتتاح بسیار عالیة‌المضامین و از نوادر ادعیه‌ای است که روح و شوق انتظارِ ادراک ولایت را ظاهراً و باطناً در نفس انسان زنده می‌کند، و آدمی را برای ادراک حضور صاحب ولایت کبریٰ حضرت ولیّ‌عصر عجّل اللَه فرجه الشّریف و أرواحنا لتراب مقدمه الفداء آماده و مهیّا می‌سازد.
  • گرچه در بسیاری از ادعیه همچون زیارت جامعۀ کبیره و دعای ندبه، روی محوریّت عالم کون بر مدار ولایت حضرات معصومین علیهم السّلام تکیه شده است، و توجّه و تنبّه قاری را به سمت و سوی آن مرکز و مدار سوق می‌دهند، و کیفیّت ربط بین خالق و مخلوق را که همان حبل‌اللَه‌المتین و یا به تعبیر دیگر امام مبین می‌باشد، بیان می‌کنند و از این جهت نسبت به سایر ادعیه دارای امتیاز و ویژگی خود می‌باشند؛ ولی در دعای افتتاح، ابتدا موقعیّت و جایگاه بنده در ارتباط با پروردگار و کیفیّت ایجاد ربط و برقراری اتّصال تبیین می‌گردد، و آنگاه رابط و واسطه و وسیلۀ این ارتباط و اتّصال برای خواننده مشخّص و معیّن می‌شود که جز
  • این راه و طریقی که موجب وصول و وفود به حریم إله باشد، وجود ندارد. و لذا صرف‌نظر از زیارات معصومین علیهم السّلام که اسامی آنها در زیارت‌نامه ذکر شده است، دعایی که صراحتاً با این کیفیّت خاص تمامی اسماء چهارده معصوم علیهم السّلام در آن آمده باشد، مثل دعای افتتاح وجود ندارد، و این خود نکته‌ای حائز اهمّیت و توجّه است!1

دیدگاهتان را بنویسید